z przygotowań na przybycie Irenki

z tego oczekiwania nie wiem już, jak powinno się pisać: na przybycie, czy do przybycia. W każdym razie przede wszystkim bardzo, ale to bardzo gorąco dziękuję za wszystkie troskliwe zapytania i  pisania, za sekundę pomyślenia o mnie, o nas, o tych wszystkich, którzy czekają na Irenę.
Joasiu, dziękuję Ci kochana. Radzimy sobie. Do tej pory było spokojnie. I mam nadzieję, że tak już pozostanie. Nie chcę wpadać w panikę i siłą powstrzymuję się, by nie popakować ubrań, przygotować dokumentów. Logika mówi, że nic się nie stanie. Co było w sobotę? Była cisza i spokój. W piątek drogi na moją wieś zakorkowane. Było niemożliwie gorąco i parno, no i tłoczno. Kto żyw wyjeżdzał z NY. Tak można było pomyśleć. W sobotę spokój. Równo w południe zaczął padać deszcz. Dość normalny, monotonny. Czasami nawet przestawał. Zero wiatru. Ciepło, parno, szalona wilgoć. Na ulicach pustki. Niedobitki przed sklepami. Zapowiedziano: nabyć wodę, szykować koce i latarki. Ludzie w okolicach posłuszni. Życie ich nauczyło, że warto. Sporadycznie się nacinają. Całość robiła dość przygnębiające wrażenie. Ta pustka, okna pozaklejane i oczekiwanie niepewnego. To chyba najgorsze.

 

Bardzo miłe i pozytywne są życzenia spokojnego, bezpiecznego weekendu i szczęśliwego spotkania w poniedziałek, a wszystko podszyte autentyczną troską!

Co można zrobić? Przeczyścić rynny, by lało łagodniej, pochować ogrodowe klamoty, zaparkować auto z dala od starych zmurszałych drzew i słupów i mieć nadzieję że jednak drzew nie połamie, drutów nie pozrywa. Prąd będzie, czyli i telefon i internet.
Jest już prawie dzisiaj. Deszcz się wzmaga. Zerwał się wiatr. Właściwie to jest ściana deszczu. Za oknem tańce zwariowane. Idę spać. Oby dzieci do nas przyszły. Będzie dobrze!
Dziękuję jeszcze raz!
ps. nosiło mnie, upiekłam placek. Wedle uprzedniego przepisu. Ze śliwkami. Pierwszymi. I niech się huragany chowają, kiedy na stole węgierka pod kokosową kruszonką. Połączenie przesmaczne! Łącza się kołyszą... Zaczyna bić o ściany... świerszcze niezrażone grają swoją muzykę...