powroty tarasowe...

Przeprosiłam się z xxx. A może oswoiłam lepkości wszechobecne. Przymierzyłam się z igłą w ręce i bez entuzjazmu, ale w zgodzie robótka ruszyła. Na stoliczku stoi wielgachny kosz z moimi planami hafciarskimi. Tu zaczęte, tam kanwa docięta i nitki przygotowane. Wróciłam jednak do Lanarte. Jakoś najmniej męczyło, może kojarzyło się z gorącym latem, chwilą oddechu, ochłodą. Było nie było, powiększa się i bliżej do  końca niż dalej. Dziś w prezentacji prawa (zaniedbana ongiś) strona tarasu:

Pozdrawiam gorąco, acz bezsłonecznie, za to ze świerszczym świerszczeniem w tle!